Na sesjach rady gminy uchwały, których przedmiotem jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (sporządzenie lub zmiana) zawsze budzą duże zainteresowanie i nierzadko wywołują skrajne emocje wśród mieszkańców. Nie da się bowiem ukryć, że bardzo często różne grupy osób mają w tym zakresie różne interesy. I tu pojawia się pytanie, co zrobić, kiedy decyzja organu stanowiącego gminy w zakresie planu zagospodarowania przestrzennego jest dla nas niekorzystna? Czy zaskarżenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest możliwe? Oczywiście, że jest, ale są pewne warunki.

O tym, że czekają nas kolejne zmiany w zakresie elektronizacji zamówień publicznych pisaliśmy już jakiś czas temu [TUTAJ]. Wtedy zmiany były jednak dopiero w fazie projektowania. W dniu 9 listopada 2018 r. uchwalona już jednak została ustawa o elektronicznym fakturowaniu w zamówieniach publicznych, koncesjach na roboty budowlane lub usługi oraz partnerstwie publiczno- prywatnym. W związku z tym, że zmiany wchodzą za chwilę w życie, przypominamy, co się zmienia i przede wszystkim, kogo dotyczyć będą ustrukturyzowane faktury elektroniczne.

Kwestia danych osobowych i konieczności ich ochrony od zawsze wzbudza duże zainteresowanie, także na gruncie zamówień publicznych. Zwłaszcza teraz, kiedy tak dużo mówi się o rozporządzeniu RODO, domaganie się zainteresowane ochrony danych osobowych nierzadko wywołuje panikę. Co dopiero powiedzieć o sytuacji, kiedy do ochrony danych osobowych dochodzi jeszcze tajemnica przedsiębiorstwa. Czy dane osobowe jako tajemnica przedsiębiorstwa mogą być w ogóle skutecznie zastrzeżone przez wykonawcę? 

Opatrywanie pewnych informacji klauzulą „tajemnica przedsiębiorstwa” jest dobrze znane wielu zamawiającym. Ale już zbiór informacji jako tajemnica przedsiębiorstwa chyba nie. Utajnianie pewnych informacji służyć ma oczywiście ochronie wykonawców, ale nie da się ukryć, że w praktyce jest to też pewien element gry między wykonawcami. Rolą zamawiających w tej rywalizacji jest więc racjonalne ocenianie zastrzeżeń, zwłaszcza że interesy oferentów w tym zakresie najczęściej będą rozbieżne. Kiedy jeden oferent wskazuje, że określone dane stanowią tajemnicę przedsiębiorca, drugi będzie domagał się ich odtajnienia. Dlatego właśnie staramy się wyjaśnić, jak do tego podchodzić.

Tym wpisem rozpoczynamy serię artykułów poświęconych tajemnicy przedsiębiorstwa w zamówieniach publicznych, z którą spotykamy się coraz częściej. Dla zamawiających, którzy z jednej strony mają na względzie zasadę jawności, która na gruncie ustawy Prawo zamówień publicznych, dalej p.z.p., jest szczególnie istotna, z drugiej strony muszą respektować zastrzeżenie pewnych informacji jako „tajemnicy przedsiębiorstwa”, podjęcie decyzji, czy w danym przypadku mamy do czynienia z tajemnicą przedsiębiorstwa czy też nie, jest nie tylko kłopotem, ale też dużą odpowiedzialnością.

W praktyce bardzo często dochodzi do sytuacji, kiedy wykonawcy nie zgadzają się z decyzją podjętą przez zamawiającego w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Czy wykonawcy próbują te decyzję zakwestionować i wnoszą odwołanie do KIO? Oczywiście sięgają po środki odwoławcze, jednak nie jest to powszechna praktyka wykonawców. Wykonawcy boją się kosztów, zniechęca ich widoczny formalizm i presja czasu. Ale może nie jest to takie trudne, jak by się mogło wydawać? Zacznijmy od kwestii formalnych.

Z pewnością wielu wykonawców narzeka na utrudnienia w posługiwaniu się na gruncie zamówień publicznych elektronicznymi fakturami. Najprawdopodobniej już wkrótce się to zmieni. Do Sejmu wpłynął niedawno rządowy projekt ustawy o elektronicznym fakturowaniu w zamówieniach publicznych, koncesjach na roboty budowlane lub usługi oraz partnerstwie publiczno-prywatnym, której głównym celem jest wdrożenie przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/55/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie fakturowania elektronicznego w zamówieniach publicznych. Zakładane przez polskiego ustawodawcę zmiany mają zapewnić realizację celów, które wyznacza unijny pracodawca, w tym przede wszystkim ograniczenie barier w handlu transgranicznym, które powstają w związku z brakiem ujednoliconych reguł dotyczących składania elektronicznych faktur w zamówieniach publicznych. Poniżej omawiamy, na co należy się przygotować.

Kara umowna jako kryterium oceny ofert w zamówieniach publicznych budzi wiele wątpliwości. Niemniej jednak orzecznictwo KIO dopuszcza możliwość wskazywania kary umownej jako kryterium oceny ofert w postępowaniu o udzielnie zamówienia.

Jak już wcześniej informowaliśmy [TUTAJ], w dniu 15 lutego 2018 r. Sąd Najwyższy wydał wyrok, w którym analizował czy wskazanie w gwarancji wadialnej wszystkich członków konsorcjum jest rzeczywiście niezbędne dla prawidłowego zabezpieczenia oferty i czy wniesienie wadium tylko przez jednego konsorcjanta, w dodatku bez wskazania, że działa on w imieniu konsorcjum, może stanowić podstawę do odrzucenia oferty jako niezabezpieczonej.

Zamawiający, przygotowując postępowanie przetargowe, określa zazwyczaj warunki udziału w postępowaniu, jakie musi spełniać wykonawca ubiegający się o jego udzielenie. Warunki udziału w postępowaniu mogą dotyczyć kompetencji lub uprawnień do prowadzenia określonej działalności zawodowej, zdolności technicznej lub zawodowej lub sytuacji ekonomicznej lub finansowej. W praktyce bardzo często spotykanym jest wymóg posiadania polisy ubezpieczeniowej na określoną kwotę. I tu właśnie pojawia się problem – polisy ubezpieczeniowej na jaką sumę gwarancyjną ma prawo żądać zamawiający?